Czesław był synem Antoniego i Katarzyny z Kowalskich. Grał na skrzypcach w orkiestrze parafialnej Jana Maklakiewicza. Tam też poznał Marię Magdalenę Maklakiewicz z którą później miał dwoje dzieci, Antoniego (25.08.1925r.) i Marię (03.07.1929r.)
„Można by zaryzykować stwierdzenie, że każda własna interpretacja powstaje w oparciu o intuicję. (…) Chciałbym wyrazić przekonanie, że każdy artysta posiada tę dyspozycję rozwiniętą w stopniu nie spotykanym u zwykłych ludzi. Jest to niewątpliwie dar natury, którego nie można zdobyć ani rozwijać. Szczególna zdolność wyczuwania najwłaściwszego kształtu dla nieznanego dzieła.”
W latach 1941-42 mieszkał w Warszawie przy ul. Skorupki. Uczęszczał do gimnazjum Św. Wojciecha i jednocześnie do ówczesnego Konserwatorium Warszawskiego. Był studentem klasy oboju u prof. Seweryna Śnieckowskiego – najlepszego w tym czasie oboisty i pedagoga tego instrumentu.
Parę słów o Antonim Szalińskim – dyrygencie, kompozytorze i oddanym pedagogu.
Dyrygowanie jest to szczególny język informacji, w którym każdy ruch powstaje pod wpływem muzyki i jest z nią organicznie związany. Przenośne znaczenie tego słowa to – rządzić. Dyrygent odgrywa dużą rolę podczas koncertu, za pomocą ruchu ożywia dzieło muzyczne, jest łącznikiem między wykonawcą a słuchaczem. Sam sposób zachowania się dyrygenta ma może nie dużo wspólnego z dyrygowaniem , ale może mieć wpływ na wytworzenie na Sali Koncertowej nastroju skupienia, powagi czy pogody „ducha”, oczywiście odpowiedniego do panującego nastroju wykonywanego dzieła.