Nasze sławy

Franciszek Maklakiewicz "Izbicki"

Urodził się 22 września 1915 r. w Mszczonowie. Ukończył tutejszą szkołę powszechną, a następnie gimnazjum im. Rejtana w Warszawie i konserwatorium pod kierunkiem prof. K. Sikorskiego. Po studiach wstąpił do wojska. Służbę odbywał w Zambrowie koło Wilna i w Białymstoku, gdzie przez pewien czas kierował orkiestrą wojskową. Z wojskiem pozostał związany do końca życia. Do wybuch wojny niemiecko-polskiej prowadził dział audycji wojskowych w Polskim Radiu. Zmobilizowany we wrześniu 1939 r. zmarł od ran w szpitalu polowym w Łukowie.

Tworzył pod pseudonimem "Izbicki", prawdopodobnie dla odróżnienia od swego starszego brata. Wprawdzie nie zdobył takiej sławy jak on, ale dorównywał mu pracowitością. Był kompozytorem bardzo płodnym. Z bardziej ważniejszych kompozycji jakie pozostawił należy wymienić: "Uwerturę fantastyczną", "Allegro symfoniczne", "Andante na orkiestrę", "Kujawiaka pogańskiego", "Od wsi do wsi", "Cztery kolędy na orkiestrę", "Wycinanki łowickie" na fortepian i orkiestrę, "Ave Maria" na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną, "Cichą noc" na solo, chór, kwartet smyczkowy i harmonium, "Narodziny serca"- balladę symfoniczną na głosy solowe, chór i wielką orkiestrę symfoniczną, "Offertorium" na chór a capella oraz msze, pieśni, utwory kameralne, organowe i teatralne.

F. Maklakiewicz zmarł w pełni sił twórczych mając zaledwie 24 lata. Nie zdążył ujawnić wszystkich możliwości ani w pełni rozwinąć swojego niezaprzeczalnego talentu. - Jakie dzieła mógł jeszcze dać muzyce polskiej? Pytanie to pozostanie na zawsze bez odpowiedzi.
M.TWARDOWSKI

Życie Żyrardowa 26.02.1977 nr 8 (1262)
cykl – „Sześć wieków Mszczonowa” – cześć (3)