Izba Pamięci Ziemi Mszczonowskiej
Maska pośmiertna Jana Adama Maklakiewicza, 1954 rok
Wykonana w 1954 roku maska pośmiertna J. A. Maklakiewicza stanowi stały element ekspozycji w Izbie Pamięci Rodziny Maklakiewiczów. Ofiarowana została przez żonę J. A. Maklakiewicza, Hannę.
Odlew wykonano z gipsu alabastrowego. Twarz ujęta została od linii włosów w partii czołowej do brody.
Maski pośmiertne były wykonywane już w starożytności. Ówcześni Grecy przypisywali im magiczną moc. Często wkładali je do grobów zmarłych. Do tworzenia masek Grecy używali wosku.
W średniowieczu maski pośmiertne służyły jako ozdoba. Znaleźć je można było w np. w muzeach, ponieważ zerwano z tradycją wkładania ich do grobów. Wykonywano je dla ważnych i zamożnych osobistości, takich jak władcy, magnaci, bogaci mieszczanie czy poeci.
Maski pośmiertne popularne były również w nowożytności. W XX wieku pojawiały się rzadko, a było to związane głównie z rozwojem fotografii.
Zachęcamy do zapoznania się z biografią J. A. Maklakiewicza: https://www.izba.mszczonow.pl/1919,jan-adam-maklakiewicz?tresc=12444
ak, GCI