Izba Pamięci Ziemi Mszczonowskiej

Jan Adam Maklakiewicz

O wielkich ludziach zazwyczaj opowiada się nie za pomocą słów, ale liczb, które charakteryzują ich życie, karierę i twórczość. Rozpoczniemy od nich również i my snując swoją opowieść o Janie Adamie Maklakiewiczu, patronie naszego gimnazjum, sławnym kompozytorze, pedagogu, krytyku i publicyście. Nie chcielibyśmy jednak pokazać jego życiorysu tylko w formie encyklopedycznego zbioru dat, ale opowiedzieć o człowieku, który na zawsze zapisał się złotymi literami na kartach historii Mszczonowa.

Franciszek Maklakiewicz "Izbicki"

Urodził się  22 września 1915 r. w Mszczonowie.  Ukończył tutejszą szkołę powszechną, a następnie gimnazjum  im. Rejtana w Warszawie i konserwatorium  pod  kierunkiem prof. K. Sikorskiego. Po studiach wstąpił do wojska. Służbę odbywał  w Zambrowie koło Wilna i w  Białymstoku, gdzie przez pewien czas kierował orkiestrą wojskową. Z wojskiem pozostał związany do końca życia. Do wybuch wojny niemiecko-polskiej prowadził dział audycji wojskowych w Polskim Radiu. Zmobilizowany  we wrześniu 1939 r. zmarł od ran  w szpitalu polowym w Łukowie.

Ładysław Maklakiewicz

(1901-1975), to drugi syn Jana i Rozalii. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął pod kierunkiem ojca – jako kontrabasista w mszczonowskiej orkiestrze, której dyrygentem był Jan senior. Oprócz talentu instrumentalnego odznaczał się aksamitnym głosem, który ćwiczył ucząc się śpiewu solowego w partiach tenorowych. To właśnie on był ojcem znakomitego aktora Zdzisława Maklakiewicza.

Zofia Z Maklakiewiczów Konc

(1913-1987), to druga w kolejności córka Rozalii i Jana Maklakiewiczów. Swoją muzyczną drogę rozpoczęła w chórze ojca. Jej dwie córki bliźniaczki – Jadwiga i Małgorzata – kontynuowały rodzinną pasję.

Maria Magdalena Z Maklakiewiczów Szalińska

(1903-1982), to najstarsza córka Jana Nepomucena i Rozalii; sopranistka, skrzypaczka należąca do ojcowskiej orkiestry. Jej małżeństwo z Czesławem Szalińskim dało początek nowej rodzinie muzyków.

Tadeusz Wojciech Maklakiewicz pseudonim Saganek

(1922-1996), najmłodszy syn Jana i Rozalii. Ukończył wydział prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim, kształcił się także na wydziale kompozycji warszawskiej PWSM, z którą pozostał związany przez ponad 40 lat jako pedagog, dyrektor administracyjny, dziekan i rektor. W latach 1971-84 był wiceprezesem a w latach 1993-96 prezesem ZAiKSu, zasiadał w jury Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie.

Zdzisław Maklakiewicz

Przez wielu jest uważany za jednego z najwybitniejszych aktorów w dziejach polskiego kina. Wraz z Janem Himilsbachem stworzył za swego życia niepowtarzalny duet dwóch, niepokornych i genialnych artystów komediowych. Zdzisław Maklakiewicz (1927-1977), to jednak nie tylko wielka postać rodzimej sceny. Podczas II Wojny Światowej służył w Armii Krajowej oraz walczył w szeregach powstańców warszawskich. 

Bliźniaczki Małgorzata Hadyńska i Jadwiga Stępkowska (z d. Konc)

Małgorzata Konc Hadyńska (ur. w roku 1948 w Mszczonowie), córka Zofii, siostra Jadwigi Stępkowskiej, skrzypaczka, pedagog, ukończyła PWSM w Warszawie, pierwsza skrzypaczka w Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu.

Jadwiga Konc Stępkowska (ur. w roku 1948 w Mszczonowie), córka Zofii, siostra Małgorzaty Hadyńskiej, pianistka, pedagog, ukończyła PWSM w Warszawie, członkini zespołu Partita, siostrzenica i chrześnica Jana Adama Maklakiewicza.

Antoni Szaliński

(ur. 25 sierpnia 1925 roku, zm. W 1997 r.), syn Czesława Szalińskiego i Marii Magdaleny z domu Maklakiewicz.

Działalność artystyczną rozpoczął w Żyrardowie, jako dyrygent chóru „Echo”, w kolejnych latach współpracował też z chórem Filharmonii Narodowej.

Od 1960 roku rozpoczął pracę na wydziale pedagogicznym warszawskiej PWSM. 

Wojciech Szaliński

(ur. 04.06.1950 r. w Zakopanem), syn Antoniego Szalińskiego. Swoją edukację muzyczną rozpoczął jako sześciolatek a zakończył dyplomem PWSM w Warszawie w zakresie dyrygentury.

Współpracował z licznymi chórami, orkiestrami i zespołami na terenie całego kraju, a także poza nim: z Państwowym Zespołem Ludowym Pieśni i Tańca „Mazowsze”, chórem Teatru Wielkiego w Warszawie orkiestrą Uniwersytetu Bilkent w Ankarze

Agnieszka Maklakiewicz

(ur. w 1955 roku), córka Tadeusza Wojciecha Maklakiewicza, skrzypaczka, ukończyła warszawską PWSM, gdzie należała do kwartetu smyczkowego, z którym podróżowała dając koncerty w całej Europie.

W roku 1980 muzyczna droga zawiodła ją do Meksyku, gdzie nadal prowadzi działalność pedagogiczną oraz występuje jako solistka i kameralistka. W jej dorobku znajdują się liczne płyty oraz solowe koncerty, które odbyły się we wszystkich większych miastach Meksyku, Stanów Zjednoczonych, Polski oraz innych krajów.

Szymon Kuran

Ziemia Mszczonowska ma szczęście do mieszkańców uzdolnionych muzycznie. Szczyci się rodem Maklakiewiczów. Słynie dzięki orkiestrze dętej OSP. Nie każdy jednak wie, że zrodziła jeszcze jeden talent. Prawdziwą perłę, która największą sławę zyskała w odległym kraju. Skutej lodem, odległej wyspie… Islandii. Szymon Kuran – kompozytor, skrzypek i muzyk jazzowy.

Szymon Kobyliński

Niezwykle uzdolniony grafik, karykaturzysta, satyryk, historyk i scenograf. Urodził się i zmarł w Warszawie, ale przez całe swoje życie był bardzo mocno związany z podmszczonowskimi Mściskami.  W znajdującym się  tam majątku rodziny Wieszczyckich, spędził najpiękniejsze chwile swojego dzieciństwa. Znalazł w nim również schronienie podczas niemieckiej okupacji. Kobyliński w swojej autobiograficznej książce zatytułowanej „ZBROJNY PIES czyli zestaw plotek” pisze o Mściskach tak:

Mieczysława Łuczyńska

Mieczysława Łuczyńska (ur.1907 w Jekaterynburgu -1972 w Warszawie) pisarka, która  w okresie międzywojennym mieszkała i pracowała w Mszczonowie. Jej historia przypomina trochę   bajkę  o Kopciuszku. A było to tak... Dziewczyna o nietuzinkowej urodzie, z niezamożnej rodziny, zarabiała na życie jako urzędniczka mszczonowskiego Urzędu Pocztowego. Jej wrodzony wdzięk sprawiał, że wielu miejscowych młodzieńców o niej marzyło, ale ona pozostawała obojętna na ich wzdychania.

Stefan Wincenty Krukowski

Stefan Wincenty Krukowski - najwybitniejszy polski prehistoryk, urodził się  22 stycznia 1890 roku w Mszczonowie. Został ochrzczony 21 września tegoż  roku w miejscowym kościele p.w. Świętego Jana Chrzciciela. Do chrztu trzymali go Feliks Rakowski (dziadek po kądzieli, mieszkaniec Warszawy) oraz Maria Lubosiewicz (nauczycielka z Mszczonowa). Rodzicami Stefana byli Aleksandra z Rakowskich oraz Adam Krukowski, wójt gminy radziejowickiej. Przed wojną budynek Urzędu Gminy Radziejowice znajdował się  w Mszczonowie i stał przy Placu Marszałka Piłsudskiego.

Roman Sikorski

Profesor Roman Sikorski (1920-1983) – wybitny matematyk. Urodził się i wychowywał w przedwojennym Mszczonowie. Dom, w którym wzrastał do dziś stoi przy ulicy Poniatowskiego. Przez wiele lat był jednym z najmłodszych profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. Roman Sikorski bez wątpienia zasługuje na to, aby umieścić go w zaszczytnym gronie „SŁAWNYCH  MIESZKAŃCÓW MIASTA MSZCZONOWA”. Czas też pomyśleć o nadaniu jego imienia jednaj z mszczonowskich ulic, a może nawet szkole.

Wojciech Siemion

... mieszkaniec Petrykoz. Współpracował z mszczonowskim Gimnazjum oraz Mszczonowskim Ośrodkiem Kultury. Niejednokrotnie spotykał się z młodymi mieszkańcami Mszczonowa, których podczas specjalnych warsztatów uczył sztuki aktorskiej. Rozbudzał w nich także miłość do literatury. Z jego inicjatywy, przy współpracy z dyrektor Gimnazjum Anną Rusinowską, powstała Unia Międzygimnazjalna Placówek Oświatowych Zachodniego Mazowsza. Wojciech Siemion nie raz na terenie swojego skansenu w Petrykozach gościł również harcerzy Hufca ZHP Mszczonów. Ponadto był jurorem Gminnych Przeglądów Jasełkowych w Mszczonowie, które dziś noszą jego imię.

Sylwester Maciejewski

Sylwester Maciejewski, wywodzący się ze Mszczonowa, znany aktor filmowy i teatralny. Urodził się 10. 07. 1955 roku. Obecnie mieszka w Warszawie. Ukończył warszawską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną. W latach 1978-1987 występował w Teatrze Komedia, gdzie debiutował w przedstawieniu „Kolor niebieski”, opartym na opowiadaniach Michaiła Zoszczenki, w reżyserii Eugeniusza Korina. Aktualnie związany z Teatrem Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie.